Ναι καλά το καταλάβατε.. μπήκα και εγώ στο κουτάκι
30-40. Νόμιζα ότι αυτή η μέρα δεν θα έρθει ποτέ. Σήμερα το πρωί ξύπνησα και
έτρεξα στο καθρέπτη να ψάξω για ρυτίδες. Μη σας πάει το μυαλό ότι είμαι
επιφανειακή. .. δεν είμαι, απλά τώρα με τα κρούσματα παιδεραστίας άντε να
αποδείξω ότι πάω για λεϊζερομαχίες επειδή είμαι καμένη και γουστάρω.
Μιας και το ανέφερα. Θα πω την άποψη μου για τους
παιδεραστές μόνο μια φορά και δεν θα το αναφέρω ποτέ ξανά διότι θα με πείτε
χρυσαυγίτησσα και καλύτερα να με πατούσε
τρένο. Η φυλακή δεν είναι αρκετή. Τα
ισόβια δεν είναι αρκετά. Θεωρώ ότι το λιγότερο θα έπρεπε να καταδικαστούν σε
χημικό ευνουχισμό… και αυτό γιατί είμαι πολιτισμένη.
Αλλάζουμε θέμα και ξαναπάμε στην θλιβερή ηλικία μου…
Μικροί μου φίλοι όσοι δεν έχετε πατήσει τα τριάντα. Όταν μπαίνεις σε μια ηλικία
, αυτή των τριάντα..
Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις πια όσο
και να το θες.
ΔΕΝ μπορείς να πιείς όσο έπινες!
Μπορείς άλλα μεθάς πιο εύκολα και την επόμενη μέρα ούτε το Depon Maximum δεν βοηθάει. Έπειτα
είναι και τα υπόλοιπα που θες να αποφύγεις όπως το ότι το κινητό αρχίζει να σε
προκαλεί να στείλεις και όσο κι αν φαινόταν στα είκοσι χαριτωμένο ή ανόητο
αντίστοιχα, το να στείλεις τρεις το
βράδυ στο αφεντικό σου μήνυμα με τις λέξεις μαλάκας
και παραιτούμαι για να καλλιεργήσω τα υλικά από ότι στο διάολο αποτελείται το Daiquiri δεν είναι
ότι καλύτερο. Γατάκια νομίζατε ότι θα το πάω σε γκομενικό ε;
ΔΕΝ μπορείς να βγαίνεις κάθε μέρα
μέχρι πρωίας. Το μυαλό λέει ΝΑΙ , η καρδιά λέει ΝΑΙ όλα τα άλλα
όμως κάνουν στάση εργασίας και ο Μορφέας σε ζαχαρώνει από τις μια χαλαρά! Ενώ
μπορείς να κοιμηθείς οπουδήποτε… κυριολεκτικά.. Ντάξ. Το παρατράβηξα!
ΔΕΝ μπορείς να ξενυχτήσεις και ΔΕΝ
μπορείς να πιείς. Εννοώντας ότι την επόμενη μέρα θα
μοιάζεις πολύ με μαραμένο μούσμουλο στη καλύτερη των περιπτώσεων αλλιώς τράβα για
οντισιόν στο walking dead. Άσε μας κουκλίτσα μου ποιος έχει λεφτά για
Botox!
ΔΕΝ αντέχεις τη δυνατή μουσική.
Ναι είναι μια πραγματικότητα. Βέβαια αυτό θα επανέλθει σε πιο μεγάλη ηλικία
λόγω μείωσης της ακοής αλλά και πάλι δεν μπορώ να πω ότι στα ογδόντα θα
χτυπιέμαι με μεταλιές, μάλλον για να ακούσω το τότε Μπρούσκο (μπλιάχ!). Έχω πιάσει τον εαυτό μου να νιώθω άβολα και
να πονάει το κεφάλι μου σε καφετέρια που νόμιζε ότι ήταν κλαμπάρα να πούμε! Και
εάν είναι και μετά από ξύδια… μόνο οι κατσαρίδες και εγώ πιάνουμε τι λέει στη TV τόσο χαμηλά.
ΔΕΝ σου ζητούν ποτέ ξανά ταυτότητα.
Για να είμαι ακριβής πάς στο πορτιέρη και τον παρακαλάς να τη δει.
ΔΕΝ μπορείς να κάνεις κούνια.
Γενικά όσα υπολείμματα της παιδικής ηλικίας που στα είκοσι τα έκανες και δεν σε
ένοιαζε ούτε τι θα πουν ούτε τι θα σκεφτούν ούτε ποιοι θα σε δουν!
ΔΕΝ λες ποτέ ξανά τη φράση έχω χρόνια.
Ναι όσο ακραίο κι αν φαίνεται. Ξεκινάς με τη σχέση και κάθε χρόνο προσθέτεις.
ΔΕΝ βγαίνεις χωρίς χρήματα επάνω σου.
Σαν φοιτήτρια έχει τύχει να βγω με ένα ευρώ. Τώρα δεν έχω εικοσάρικο το
λιγότερο, με τρώει ο καναπές.
ΔΕΝ βρίζεις.
Τουλάχιστον όχι δυνατά. Γιατί τι πρόσωπο θα δείξεις στη ριμάδα κενωνία εάν
μιλάς σαν τους καλεσμένους της Πάνια;
ΔΕΝ αντέχεις ένα κρυωματάκι.
Στα είκοσι με τριάντα εννιά πυρετό πήγαινες σχολή έβγαινες και είχες όρεξη για
ατελείωτο σεξ. Τώρα ντύνεσαι σαν δαχτυλιδοφάντασμα, προχωράς στο σπίτι γύρω
γύρω αθόρυβα σαν τον δράκουλα πάντα με θερμόμετρο, χαρτί υγείας και γκρινιάζεις
σαν τη Myrtle του Harry Potter
. Όχι ότι δεν μπορείς .. δεν θες και χαϊδεύεσαι.
Δεν μπορείς να φας.
Τι εννοώ. Στα είκοσι έτρωγες σαν το Βulbasaur δυο πιτόγυρα και μετά από τρείς
ώρες πεινούσες. Σαν να είχες χωνί ρε φίλε. Άσε δε που στα οικογενειακά τραπέζια
άδειαζες τα πιάτα μην προσβάλλεις την οικοδέσποινα , από καλή καρδιά όχι τίποτα
άλλο, και δεν έπαιρνες γραμμάριο. Τώρα έτσι και φας λίγο παραπάνω
βαρυστομαχιάζεις, σέρνεσαι από καρέκλα σε καρέκλα σαν το βόα και βογκάς σαν
βίσωνας, ενώ το σώμα παίρνει τόσο γρήγορα που παραπέμπει σε animation!
ΔΕΝ έχεις τα ίδια ενδιαφέροντα.
Η βάση μένει αλλά βλέπεις αλλαγές. Παλιά διάβαζες τις αποχρώσεις του γκρι
(τύπου τέλος πάντων) και επειδή κρατούσες βιβλίο στο χέρι νόμιζες ότι είσαι
διανοούμενος τόσο πολύ που ο Μαέβιους Παχατουρίδης του
ΑΜΑΝ και ο Πρέκας έμοιαζαν δυνατά μυαλά δίπλα σου. Τώρα εμβαθύνεις. Δεν περνάς
καλά αλλά διασκεδάζεις και είσαι απαιτητικός σε αυτό. Το ψάχνεις και το
διπλοσκέφτεσαι και ίσως να γίνεσαι λίγο πιο σκληροπυρηνικός με τις επιλογές
σου.
ΔΕΝ μπορείς να πας κάπου εάν δεν είσαι
άνετα. Τι; Δεν έχει τραπέζια και καρέκλες; Ξου! Στο πυρ το
εξώτερον! Θέλω να κάτσω να πάρω το ποτό μου στην άνετη καρέκλα μου και να φάω
με τύψεις τα πατατάκια μου.
ΔΕΝ διαφωνείς με τους γονείς σου.
Εννοώντας ότι δίνεις στους γονείς σου δίκιο σε πολλά πράγματα. Και το
παραδέχεσαι μπροστά τους.
ΔΕΝ
ψωνίζεις ότι
βρεις μπροστά σου. Με την έννοια ότι ψάχνεις, κάνεις έρευνα
αγοράς και πολλές φορές παραγγέλνεις από το διαδίκτυο διότι που να τρέχεις. Σε
ακριβά κομμάτια πάντα εκπτώσεις και ενώ γενικά στη διασκέδαση σου είσαι large στα ψώνια δεν ξεπαραδιάζεσαι.
ΔΕΝ συμβουλεύεις σαν άνθρωπος.
Πέρα από το γεγονός ότι ξαφνικά όλοι σου φαίνονται νεότεροι , ιδιαίτερα εάν
είσαι single,
πιάνεις τον εαυτό σου να χρησιμοποιεί πιο κλισεδιάρικες φράσεις από αυτές που
χρησιμοποιούσε ο Φώσκολος στη Λάμψη και το ότι τον έχω προλάβει είναι πιο
τραγικό! Μια από αυτές μου ξέφυγε
πρόσφατα και για ένα δευτερόλεπτο πέρασε το Big Bang μπροστά από τα μάτια μου. Είπα
λοιπόν τη καταραμένη φράση που μέχρι πρότινος κορόιδευα με όλο μου το είναι… όταν
ήμουν στην ηλικία σου.
Και θα μπορούσα να γράφω ατελείωτες ώρες για το
θέμα, ίσως να αγγίξω και την αλλαγή στο σεξ δηλαδή θες ποιότητα όχι
ποσότητα. Το ζητούμενο είναι ένα όταν μπαίνεις στα τριάντα δεν λες στο μπάρμαν
τα θέματα σου, σου συζητάει εκείνος τα δικά του!!!
Τα τριάντα είναι η καλύτερη ηλικία του ανθρώπου. Το
πιστεύω. Το μόνο που με φοβίζει είναι ότι θα περάσουν γρήγορα! Ζήστε τη κάθε
ηλικία, η κάθε ηλικία έχει τις ομορφιές της. Και εάν σας παίρνει από κάτω το
ότι μεγαλώνετε να είναι καλά η Μόσχα αδερφές μου. Βότκα υπάρχει άφθονη παντού.
Φιλάκια και να τα χιλιάσω έτσι ώστε να μετοικήσω σε
άλλο σύμπαν μπας και αλλάξει η καθημερινότητά μου!
