Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Διαφημίσεις ή κοινωνικό έργο;

Μου ήρθε ένα μήνυμα στο Facebook τις προάλλες που μου εφιστούσε τη προσοχή σε ένα  link στο YouTube.. Για να μην πολυλογώ θα σας το δείξω..


Η διαφήμιση αυτή έχει κάνει το γύρω του κόσμου, έχει συγκινήσει πολλους ανθρώπους, με πάνω από 1863800 προβολές μόνο στο YouTube! Στη Ταιλάνδη από τις πρώτες μέρες που προβλήθηκε πλήθος ανθρώπων επηρεάστηκαν και συζητήθηκε έντονα.  Σίγουρα είναι για μια εταιρεία Ασφάλειας Ζωής, σίγουρα είναι περίεργο που ο κωφάλαλος άκουσε το γδούπο, σίγουρα είναι τραγικό λάθος να δείξουν ότι οι γιατροί στην ουσία τον στράγγιξαν για να σώσουν τη κόρη του (αυτά δεν γίνονται!).. όμως πέρα από όλα αυτά αν ψάξεις την ουσία των πραγμάτων μόνο διαφήμιση δεν είναι… Με το τέλος του βίντεο τα μάτια μου είχαν βουρκώσει, τηλεφώνησα στους δικούς μου, αλλά ούτε μια στιγμή δεν παρατήρησα ποια είναι τελικά αυτή η εταιρεία..  παρά μόνο όταν προσπάθησα να δω το τίτλο του!
Η τηλεόραση είναι ένα μέσο εύκολης, άμεσης προσβασιμότητας. Είναι ευχάριστη αλλαγή να παρακολουθώ κάτι που στην ουσία παρέχει τροφή για το νου, έστω και εάν είναι διαφήμιση. Τι είναι καλύτερο δηλαδή, η χαζό bimbo με το σορτς,  που διαγράφει τη διώρυγα της Κορίνθου, να κρατάει χυμό με γιαούρτι και να χαζογελάει στο φουσκωτό Κεν Κεν δίπλα;
Το σημερινό άρθρο λοιπόν το αφιερώνω στον Άγνωστο Άνθρωπο και δεν γράφω τίποτα παραπάνω. Μερικές φορές όταν οι εικόνες συνδυαστούν με λέξεις, με μουσική, μπορούν να δημιουργήσουν μαγεία…



 

 

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Ζωή VS PιτCί!

Σαν χρήστης του Ηλεκτρονικού Υπολογιστή και χρόνια Gamer, είναι λογικό να αναρωτιέμαι για το πόσο μπορεί να επηρεάζεται η ζωή και η σκέψη μου, μέσα από την όλη πορεία μου στο διαδίκτυο ή και απλά το Pc..
Είχα τη τύχη να ανήκω στη γενιά που βίωσε όλες τις τεχνολογικές αλλαγές.  Θυμάμαι σαν παιδί να είμαι ενθουσιασμένη με το δώρο του θείου μου.. έναν τσιρλί υπολογιστή που δεν είχε ούτε πασιέντζα για να περνάει η ώρα.. ποια windows? Linux τι είναι αυτό?  Mac? Όχι.. Μπορούσες μόνο  να περνάς ονόματα, φορολογικές καταστάσεις κλπ.. Το μόνο θετικό του .. έγραφες  κείμενα και τα εκτύπωνες!!! Ειλικρινά αυτός ήταν και ο μοναδικός λόγος ύπαρξης του μέσα στο σπίτι..  Ήταν ένα μέσο έκφρασης και σε αυτόν το παμπάλαιο υπολογιστή έδωσα μορφή και χαρακτήρα για πρώτη φορά στα κείμενά μου.. τα πρώτα μου διηγήματα! Φυσικά δεν έχω εκδώσει τίποτα, αλλά ο κάθε άνθρωπος με τη τρέλα του!

Μη φανταστείτε ότι υπήρχαν usb stick και λοιπά.. κλασικές δισκέτες μαύρες ή με χρώμα.. ποια mp3?

 
 Την ίδια εποχή πήραμε με τον αδελφό μου το ΑΤΑΡΙ , παίζαμε κρυφτό και ράλι με τις ώρες.. Μετά ήρθε το SEGA! Αχχχχχ! Το SEGA Master System 2 με τα κολλήματα του και τις κασέτες , που τις φυσούσες με τόση δύναμη που πονούσαν οι πνεύμονες σου από τη προσπάθεια, για να τις κάνεις να παίξουν.. Και το έπαιρνες με ένα παιχνίδι δώρο διάλεγες ή το συμπαθή μπλε σκαντζόχοιρο τον Sonic ή το αξιαγάπητο μαϊμουδάκι τον Alex Kid !!!
Δεν θυμάστε? Για δείτε παρακάτω να σας θυμίσω..




Η λέξη Save δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο και θυμάμαι να νυστάζω, στη κυριολεξία να έχω κλείσει δεκάωρο μπροστά στη τηλεόραση, και να κρατιέμαι για να τερματίσω τον Alex Kid και τα κατάφερα!  Έτσι ήταν, αν έχανες ξανά από τη αρχή.. Σου έδιναν μόνο Pause για καμία τουαλέτα και αυτό ήταν!
Μετά από αυτό το συγκεκριμένο χρονολογικό σημείο  ξεκίνησε η τεχνολογική επανάσταση.. οι κονσόλες διαδέχονταν η μια την άλλη, οι υπολογιστές σιγά σιγά έγιναν παιχνιδομηχανές με τη σειρά τους, ενώ η εμφάνιση  του διαδικτύου στο προσκήνιο άλλαξε ριζικά τα όσα γνωρίζαμε.. Τώρα οι κονσόλες λιγοστεύουν και τα Pc  χάνουν την αξία τους τη στιγμή που τα αγοράζεις ενώ επτά μήνες μετά θεωρούνται  παλιά και δεν μπορούν να σηκώσουν το Skyrim που περίμενες ΜΗΝΕΣ! Συγγνώμη πλατειάζω..
Πέρα από όλα αυτά όμως δημιουργήθηκε και ένας νέος θεσμός.. Το chat και εν συνεχεία τα online παιχνίδια. Η χρήση όμως προσδιορίζει την ποιότητα της ανακάλυψης .
Εδώ θέλω να τονίσω ότι δεν φταίει η τεχνολογία ή το διαδίκτυο αλλά η κάκιστη χρήση και των δύο.. Ας δούμε μερικά αντιπροσωπευτικά παραδείγματα..




Μπορεί λοιπόν η τεχνολογία να έφερε επανάσταση σε διάφορους τομείς, όμως  η γρήγορη ανάπτυξή της και η τεχνολογική ανωριμότητα του ανθρώπου, φέρουν στην επιφάνεια τέτοιες συμπεριφορές.. Οπότε ένα ίσως οφείλουμε να καταλάβουμε.. Ότι σε όλα πρέπει να υπάρχει μέτρο.. Παίζω παιχνίδια πάρα πολλά χρόνια, λιώνω μπροστά στο Facebook, διαβάζω ατελείωτα blogs αλλά ποτέ μα ποτέ δεν έδειξα τέτοια οπισθοδρομική και αίσχιστη συμπεριφορά.. Δεν πρέπει η ανάπτυξη να σταματήσει τη πορεία της .. ο άνθρωπος πρέπει να ωριμάσει μέσα από αυτή…

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2012

Cosplay Vs Απόκριες!

Μιας και την προηγούμενη φορά ανέπτυξα τα Anime ήρθε η ώρα να αναλύσω και λίγο τον όρο Cosplay.. Βλέποντας το τίτλο κάποιος σχετικός με το θέμα θα απορήσει και θα νευριάσει.. παρακαλώ..έχω τους λόγους μου! Ενόψει Αποκριών σε ένα περίπου μήνα (για φέτος είναι από 6 Φεβρουαρίου και λήγουν με το καρναβάλι την Κυριακή στις 26 Φεβρουαρίου ), σκέφτηκα ότι είναι καλό να αναφερθώ στις διαφορές..


Ας πάρουμε αρχικά τις απόκριες.. Απόκριες ονομάζονται οι τρεις εβδομάδες πριν από τη Μεγάλη Σαρακοστή και κορυφώνονται τη τελευταία Κυριακή της αποκριάς. Ονομάστηκε έτσι, επειδή τη περίοδο αυτή, συνηθίζεται να απέχουν από το κρέας οι Χριστιανοί, ώστε να προετοιμαστούν  για τη νηστεία της Σαρακοστής. Τις Απόκριες είναι έθιμο ο κόσμος να μασκαρεύετε, να γλεντά, να πίνει.. ένα έθιμο κατάλοιπο από τα αρχαία χρόνια στις Διονυσιακές γιορτές ή αλλιώς Διονύσια (γιορτή που γινόταν προς τιμή του θεού Διόνυσου) . Στις Απόκριες ο πραγματικός σκοπός του μασκαρέματος είναι η Σάτιρα! Οι Αρχαίοι Έλληνες ντύνονταν και έσερναν τα σχολιανά τους σε όσους ήθελαν.. κυρίως πολιτικούς! Δεν είχε δικαίωμα ουδείς να αφαιρέσει τη μάσκα από το πρόσωπο όσο προσβλητικά και αν ήταν τα λόγια αυτά.. Το έθιμο παρέμεινε και οι τωρινές γενιές άλλαξαν το είδος σάτιρας, με προτίμηση οι άνδρες να ντύνονται γυναίκες και οι γυναίκες να ντύνονται ψευτόμαγκες του '50!


Μιας και λύσαμε το γιατί ντύνονται τη περίοδο αυτή ας πάμε να δούμε τι είναι το Cosplay!

Το Cosplay δεν είναι η αγγλική μετάφραση των Αποκριών! Μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή και δεν έχει σκοπό τη σάτιρα.  Η λέξη Cosplay είναι συντομογραφία του  costume play. Είναι ένα είδος απόδοσης της τέχνης, στην οποία οι συμμετέχοντες χρησιμοποιώντας κουστούμια και αξεσουάρ, αντιπροσωπεύουν ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα ή ιδέα.  Η όλη ιδέα λοιπόν είναι ότι αυτοί που ντύνονται, στην ουσία εναποθέτουν ένα φόρο τιμής στους χαρακτήρες που υποδύονται (κυρίως από Anime)!
Εμφανίστηκε πρώτη φορά το 1939 και έγινε θεσμός. Στην Ελλάδα η πρώτη 'μάζωξη' από Cosplayers πραγματοποιήθηκε το 2006, ενώ το πρώτο πάρτι έγινε το 2007 . Από τότε όλο και περισσότεροι άνθρωποι παίρνουν μέρος σε αυτό τον υπέροχο κόσμο. Πάρτι οργανώνονται σε όλη την Ελλάδα από ανθρώπους που πραγματικά το αγαπούν.  
Έχω παραβρεθεί σε τέτοια πάρτι και ο ενθουσιασμός μου δεν περιγράφετε! Βλέπω ανθρώπους όλων των ηλικιών να χρησιμοποιούν χρόνο, κόπο και μεράκι για να φτιάξουν τα κουστούμια τους με τέτοια ακρίβεια χολιγουντιανής παραγωγής. Άνθρωποι που για ένα βράδυ μπορούν να είναι κάποιοι άλλοι με αξιοπρέπεια και σεβασμό!
Στις βραδιές αυτές από οθόνες  βλέπουμε σποτάκια από διάφορα Anime, ο κόσμος τραγουδά, γελά.. συμμετέχει. Διοργανώνουν διαγωνισμούς για το καλύτερο κουστούμι. Γνωρίζεις ανθρώπους με ταλέντα όπως μια κοπέλα που σχεδιάζει Manga (περιοδικά που συνήθως γίνονται  Anime.. αλλά θα γράψω άλλο άρθρο γι αυτά), νεαρούς που γράφουν μουσική, με λίγα λόγια ανθρώπους των τεχνών..  αυτοδίδακτους ή μη.. πως μπορεί τότε ένας τέτοιος κόσμος να μην σε μαγέψει?
Σε μια τέτοια βραδιά έχεις το δικαίωμα να είσαι παιδί και μεγάλος… έχεις την ευκαιρία να ξεφύγεις από τα μίζερα προβλήματα της καθημερινότητας σου και να την απολαύσεις με την αφέλεια των παιδικών σου χρόνων.. να ξανά δεις τον κόσμο με μάτια καθαρά και αγνά..  να απολαύσεις συζητήσεις που δεν έχουν να κάνουν με οικονομικά προβλήματα, χρέη και μπουζούκια.. να δεις κάτι διαφορετικό. Και στη τελική ποιος από όλους εμάς δεν θα ήθελε να γίνει κάποιος άλλος? Και πόσο ένας χαρακτήρας από Anime, κρυστάλλινος με δύναμη, θέληση..
Και για όλους αυτούς που κατακρίνουν ένα κόσμο χωρίς να τον έχουν γνωρίσει θα πω το εξής..
Σε όσα πάρτι έχω πάει μπορεί να είδα τον Batman, τον Spiderman, Και τον  Goku όμως ΠΟΤΕ και το τονίζω ΠΟΤΕ δεν είδα κάποιον να πίνει μέχρι να πέσει λιπόθυμος, να παίρνει ναρκωτικά, να βρίζει, να παρενοχλεί.. ισα ισα  πέρασα μια αξιοπρεπέστατη βραδιά με ανθρώπους που ξέρουν τι θέλουν και το κάνουν! Και για του λόγου το αληθές να μερικές φωτογραφίες όχι από internet αλλά από συστηματικό Cosplayer …


 



 



 
 


Ευχαριστώ πολύ τον Cassiel για το υλικό και τις πληροφορίες.



Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

ΑΝΙΜΕ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ!!!!

Χρόνια Πολλά Και Καλή Χρονιά!



Ξέρω πως έκανα καιρό να γράψω αλλά ας όψεται ότι  στις γιορτές δεν με βλέπει το σπίτι!.. Τι να πω? Νέα κοπέλα εν μέσω οικονομικής κρίσης να μη βγω? Πως θα βοηθήσω τους υπουργούς μας να φτιάξουν κι άλλες βίλλ.. όπα όπα.. Καινούργιος χρόνος! Αποφάσισα να μην ασχοληθώ με κοινωνικοπολιτικοπολεμικοθρησκευτικά θέματα! Οπότε σήμερα θα ασχοληθούμε με κάτι άλλο.. Θα μιλήσουμε για τα Anime!


 Επειδή πολύ μου αρέσουν οι αναφορές και απεχθάνομαι να δίνω μασημένη τροφή..

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B9%CE%BC%CE%AD


Ορίστε έτσι παίρνετε γενικές γνώσεις! Δεν θέλω να γράψω ένα κατεβατό αντιγραμμένο από το διαδίκτυο παρά θέλω να παραθέσω τη δική μου άποψη και πορεία στο κόσμο αυτό.

Όσοι γεννηθήκατε από το 1982 μέχρι και το 1985.. (εξαιρούνται οι μεταγενέστεροι με μεγαλύτερα αδέλφια) γαλουχηθήκατε από τις περιπέτειες ενός φαγά, αγαθού ίνγκα νίτζα του ΚΑΠΑΜΑΡΟΥ! Ο εν λόγω κύριος ζούσε στο βουνό με το παππού του και το μόνο πράγμα που έτρωγε σε μεγάλη ποσότητα και ποικιλία ήταν η μαγκούρα του παππού Σάιζο! Έδωσε λοιπόν και ο παππούς μας άφησε χρόνους και το ορφανό ήρθε στη προστασία μιας παλιάς αγαπημένης του Σάιζο. Έτσι και ο Καπαμαρού έφυγε για το Τόκιο! Και εδώ ξεκινά το στόρι! Θυμάμαι με μανία να το περιμένω κάθε μέρα να το δώ στο τοπικό κανάλι!.. Να περιμένω με αγωνία για να ακούσω το Καπαμαρού να βροντοφωνάζει <<ΜΑΚΑΡΟΝΑΔΑ>> και να μπουκώνετε! 

Όσοι από την άλλη γεννήθηκαν από το 1989 και μετά, μεγάλωσαν κυριολεκτικά με τις περιπέτειες του Goku στο θρυλικό  Dragon Ball! Αρχίζει με τον Goku ως παιδί που ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο για να μαζέψει τις Dragon ball. Όταν κάποιος μαζέψει όλες τις Dragonball μπορεί να τις χρησιμοποιήσει για να καλέσει τον Αιώνιο Δράκο(Eternal Dragon) ο οποίος θα πραγματοποιήσει μια επιθυμία στον κάτοχο των Dragonball, οι οποίες στη συνέχεια διασκορπίζονται εκ νέου στον πλανήτη. Φυσικά το Dragon Ball είχε μεγάλη επιτυχία , σε αντίθεση με τον Καπαμαρού και τα 24 επεισόδια του,  έφτασε τα 508! Και είδαμε τον Goku να γίνεται σύζυγος, πατέρας ,πεθαμένος, αναστημένος και πνεύμα!!!

Τα 90ς όμως είχαν και τη μαγεία της βιντεοκασέτας! Είχα τη τύχη ο θείος μου να είναι ιδιοκτήτης σε βιντεοκασσετάδικο.. ποτέ μα ποτέ δεν νοίκιασα να δώ Ταμτάκο και Ψάλτη,  αλλά με τα ξαδέλφια μου βλέπαμε ANIME!!  Από Step Jun , Ji Ji, Η δύναμη του φακού (Lensman) μέχρι Transformers και Barbie and the Rockers!!!!
Πρωτοετής πλέον στην σχολή ήρθα σε επαφή με το Bleach και ξανακύλησα!!!Έμαθα ότι τα Anime χωρίζονται σε πολλά είδη και υπάρχουν ιστορίες για όλες τις ηλικίες και για όλα τα γούστα! Από splatter, δράμα, κοινωνικά, πολεμικά, στρατιωτικά, στρατηγικής, θρίλερ, Scifi, περιπέτειες, κομεντί- αισθηματικά μέχρι το οτιδήποτε! Φυσικά το κάθε ένα απευθύνετε σε διαφορετικές ηλικίες..  για παράδειγμα αν κάποιος είναι μικρός σε ηλικία θα δει Chibi Devil,  κάποιος στη δική μου ηλικία θα απολαύσει το Shiki και πάει λέγοντας!  Από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου ένα μπορώ να πω με σιγουριά..  ότι τα Anime δεν είναι κικιμάους όπως λέει η γιαγιά μου!!! Και καλά από τη γιαγιά μου κοντά 80 να το καταλάβω,  αλλά από νέα παιδιά που κυκλοφορούν με μικροϋπολογιστές στη τσέπη? Τα Anime είναι τέχνη .
Οι Ιάπωνες δεν έχουν τυχαία στηρίξει μια ολόκληρη βιομηχανία επάνω τους. Χρειάζεται χρόνος, χρήμα, μεράκι και πολύ δουλειά. Από το σχέδιο, το σενάριο, τους ηθοποιούς, τη μουσική, το Animation, όλα θέλουν δουλειά. Δεν είναι τυχαίο ότι οι ηθοποιοί τους, μέσα από τη φωνή τους μόνο, επιτυγχάνουν τη δημιουργία έντονων συναισθημάτων σαν να παρακολουθείς κινηματογράφο. Το σημαντικότερο? Το Anime δεν περιορίζει.. μπορεί ο κάθε σχεδιαστής, να δημιουργήσει όποιο χαρακτήρα φανταστεί και να τον προσδώσει επακριβώς.. χωρίς τους βεντετισμούς και τη προσωπική πινελιά του εκάστοτε ηθοποιού τύπου Τζολί που θα τον υποδυθεί!
Και δεν τολμώ να αναφέρω για τη μουσική στα Anime μιας και έχουν γραφτεί και αριστουργήματα (κατά τη ταπεινή μου πάντα άποψη) όπως αυτό


Και αυτό



Οπότε όταν θα είστε σπίτι και θα έχετε βαρεθεί τη σαβούρα της τηλεόρασης και τον ωκεανό του ξανθού, αξίζει να ρίξετε μια ματιά να ανακαλύψετε με τη σειρά σας,  αν μπορείτε και έχετε την ευαισθησία να γοητευτείτε από κάτι τέτοιο..Άλλωστε υπάρχουν άπειρα βίντεο στο YouTube!