Νέος μήνας λοιπόν, νέα αρχή..

Banks of the Seine at Jeufosse, Autumn-Claude Monet

Θυμάμαι τώρα εδώ πως ήσουν το φθινόπωρο που μας πέρασε. Ήσουν το γκρίζο μπερεδάκι και η καρδιά η δίχως έννοια. Ξιφομαχούσανε στα μάτια σου οι φλόγες του δειλινού και πέφτανε τα φύλλα στα νερά της ψυχής σου.

Τυλιγμένη εσύ σαν αναρριχητικό γύρω απ' τα μπράτσα μου, και τα φυλλώματα έτσι βάζανε σουρντίνα στη φωνή σου την αργή και ανέμελη. Σαστίσματα σωρό, πλήθος ξαφνιάσματα, όπου πυρακτωνόταν η δίψα μου. Γαλάζιε, γλυκιέ μου υάκινθε, γερμένε απάνω απ' την ψυχή μου!
Βλέπω τα μάτια σου που ταξιδεύουνε, το φθινόπωρο πλέον είναι μακριά: μπερεδάκι μου γκρίζο, κελάηδημά μου, καρδιά μου πυροστιά εσύ, όπου, πετώντας, απαγκιάζανε οι μυστικές μου σκέψεις και τα πασίχαρα φιλιά μου ορμίζονταν σαν κάρβουνα αναμμένα.
Ουρανέ πάνω απ' τ' άρμενο. Όαση μετά απ' τον ερημότοπο. Η θύμησή σου είναι από φως κι από καπνό κι από στάσιμη λιμνούλα στην αλάνα. Πέρα απ' τα μάτια σου πυρακτώνονταν τα λυκόφωτα. Φύλλα ξερά του φθινοπώρου στροβιλίζονταν στην ψυχή σου.

( Pablo Neruda, από τα "Ποιήματα μιας γυναίκας κι ενός άνδρα",1924)

 

Το καλοκαίρι εγκατέλειψε τη θέση του στο βασίλειο των εποχών και την παρέδωσε στο φθινόπωρο. Μια πανέμορφη περίοδος.. φυσικά κάθε άνθρωπος διαφορετικός, άλλοι το αντιλαμβάνονται σαν καταθλιπτικό και άλλοι το προσδίδουν όπως και εγώ.. σαν την αρχή του τέλους, σαν το βήμα που χρειάζεται πριν έρθει ο χειμώνας και ύστερα η Άνοιξη η ίδια η ανάπλαση του κόσμου.

Μου αρέσει το φθινόπωρο.  Για κάποιο περίεργο λόγο μου δίνει δύναμη. Σε αυτή τη μοναδική εποχή μπορείς να αντιληφθείς τον εαυτό σου. Να χαθείς στις σκέψεις σου και να αναγεννηθείς. Περίεργο δεν είναι; Εκπληκτικό θα έλεγα.. Πάντα είχα ωραίες αναμνήσεις από το φθινόπωρο.. Σαν μαθήτρια μέτραγα τις ημέρες να έρθει η ώρα του σχολείου.. όχι τόσο για το διάβασμα αλλά για τα φρεσκοκομμένα τετράδια, τη μυρωδιά του χαρτιού και του μολυβιού, τα θρανία και τους φίλους μου.. Με πόση νοσταλγία τα αναπολώ τώρα.. Με το πέρασμα του χρόνου η εποχή αυτή  χαράχτηκε στη ψυχή μου σαν η αρχή, όχι το τέλος. Σας κούρασα υποθέτω. Περιμένω με ανυπομονησία την πρώτη μπόρα, θα βάλω μουσική δωματίου και θα την απολαύσω με ένα ποτήρι κόκκινο κρασί.. Καλό φθινόπωρο..

( Φθινόπωρο- Σταμάτης Σπανουδάκης)