Το Πάσχα μας άφησε χρόνους..

Το Πάσχα πέρασε λοιπόν και όπως κάθε χρόνο είδαμε το Χριστό του Τζεφιρέλι, φάγαμε κουλούρια για να μεγαλώσουν οι ενοχές το καλοκαίρι που έπεται, βιώσαμε την λούπα της Αναστάσεως και την Κυριακή σουβλίσαμε κουνούπια που είναι τσάμπα και δεν τα φορολογεί κανείς.

Πάνω στο ελληνικό ξέφρενο μεράκλωμα της Κυριακής μου ήρθε μια σκέψη σαν ακάλεστος μουσαφίρης. Τι κι αν η Ευρώπη προσπαθεί να μας τυποποιήσει ,σαν τις άλλες χώρες, σε κονσέρβα τόνου με νερό ο έλληνας δεν αλλάζει. Και αυτό είναι καλό. Το έντονο ταπεραμέντο και η παράδοση μας κράτησαν να είμαστε αυτό που είμαστε ως τώρα και να μπορούμε ακόμη να λέμε και να εννοούμε τον όρο Εθνική Υπερηφάνεια. Πολλοί στο πέρας των χρόνων προσπάθησαν να εξευρωπαΐσουν το ελληνικό στοιχείο όμως το αποτέλεσμα μοιάζει κωμικό.. είναι σαν να ακούς το κομμάτι Σε έχω κάνει θεό της Στανίση στην όπερα.. Αντί να πετάς γαρύφαλλα χειροκροτείς νερόβραστα. 

Η τάση αυτή εμφανίζετε σταδιακά και το περνάνε σαν κάτι το απόλυτα φυσιολογικό. <<Η χορωδία του Εθνικού Πανεπιστημίου της Ταϊβάν τιμάει το ελληνικό παραδοσιακό τραγούδι με μια ξεχωριστή εκτέλεση της «Σαμιώτισσας» σε αγγλικό στίχο>> ήταν ο τίτλος άρθρων που διάβασα. Τους ευχαριστούμε αλλά αφού το εκτελούν σε άλλη γλώσσα από την δική τους γιατί όχι στην μητρική του; Αυτές τις λεπτομέρειες δεν τις κατανοώ. 

Συμφωνώ ότι δεν είναι σωστό να προσκολλάσαι στο παρελθόν αλλά εάν είναι να το διαφοροποιήσεις τουλάχιστον δεν όλες τις πλευρές. Και μιας και το ανέφερα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Τιτανικός. Οκ! Βυθίστηκε.. κανείς ποτέ δεν το είδε όμως από την πλευρά του παγόβουνου.. Όλες κλαίγαμε και θρηνούσαμε τον Τζάκ και το καταριόμασταν το έρμο.. Αυτό είναι σωστό;  Να κοιτάμε δηλαδή μόνο την μια πλευρά του νομίσματος;

 

Ας αλλάξουμε θέμα. Στην Γαλλία βγήκε μια νέα διαφήμιση που κάνει πάταγο. Την θεωρούν από τις καλύτερες. Προσωπικά είναι μια μέτρια αηδία που χτυπάει στο συναίσθημα για να πουλήσει αλλά ως πικρόχολος άνθρωπος και μη αντικειμενικός το αφήνω στην κρίση σας. Την παραθέτω για να μην λένε ότι κράζω χωρίς στοιχεία.

Να μερικές εικόνες.

 

 

Αν τις έβαζα σε βίντεο (που βαριέμαι να φτιάξω αυτή τη στιγμή), χρησιμοποιώντας μουσική που συγκινεί (πάντα instrumental), λογότυπο εταιρίας πια η διαφορά; Δεν φτάνει κύριοι μόνο το συναίσθημα. Και μιας και είμαστε σε αυτό το θέμα η νέα διαφήμιση της Vodafone που πολλοί την θεωρούν καλή είναι μακάβρια! Σε λίγα δευτερόλεπτα περνάει όλη η ζωή μπροστά σου. Με στεναχωρεί και με προβληματίζει. Τι το ωραίο βρίσκουν; Ίσως από την άλλη είναι το και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Τι να πω; 

 

Δεν πάει καλά ο κόσμος. Βλέπω γύρω μου ανθρώπους έτοιμους για το Δαφνί. Μια και μιλήσαμε για πιστοποιημένους τρελούς ας πάμε στη Θώδη..  Η εν λόγω <<Κυρία>> έβγαλε τραγούδι για τον Σουλεϊμάν.. Θα τρέμουν τα κόκαλα του Κολοκοτρώνη..  Αναμένετε να γίνει και επιτυχία…. Τώρα κάπου εδώ κολλάει η λογοκρισία και οι βρισιές των συμπαθέστατων Γαλατών με τα κλασικά @#$@#$@$ ..

Να λοιπόν το σουξέ..

Ο κόσμος δεν πάει καλά σας λέω.. Η άλλη μας δείχνει εμμέσως πλην σαφώς τρόπους για να φτιάξεις τον τέλειο άνδρα.. 

 

Μα αγάπη μου αν ήθελα να μάθω πλέξιμο δεν θα έφτιαχνα άνδρα, αν ήθελα πανί για σύντροφο θα αγόραζα τραπεζομάντιλο. Κάτι τέτοια κουλά μου ανεβάζουν την πίεση και μην μου πείτε τώρα ότι η καλλιτέχνης  περνά το νόημα της αποξένωσης και ρίχνει ένα χαστούκι στο κατεστημένο ξεμπροστιάζοντας τις προβληματικές σχέσεις και την ανάγκη για συντροφικότητα, γιατί θα ξεχάσω του κομψούς μου τρόπους και θα σας φτύσω στα μούτρα σαν οπαδός ποδοσφαιρικής ομάδας. Ούτε νόημα ούτε αξιόλογος καλλιτέχνης κατά την γνώμη μου , διότι κάτι τέτοιο έχει ειπωθεί παλαιότερα από Hooverphonic παρακαλώ.. μέσω βιντεοκλίπ.  

 

Είναι μέχρι να του τη βιδώσει κάποιου και να κάνει νέο σίριαλ , αντί για Buffy the Vampire Slayer να γίνει Somebody the Idiots Slayer. Ας απομακρυνθούμε τάχιστα από την ηλιθιότητα διότι είναι κολλητική και πάμε σε άλλο θέμα. Αξιόλογη η προσπάθεια για ευαισθητοποίηση των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Μέσω του διεθνώς καταξιωμένου ηθοποιού Χαβιέ Μπαρδέμ δίνουν μάθημα αλληλεγγύης στον κόσμο.

 

Το τελευταίο καιρό ακούω μουσική.. πολύ μουσική.. με το κιλό που λέμε. Έχω ανακαλύψει λοιπόν στο You tube ένα παλικάρι από την Ιαπωνία τον Jason Yang που με το παίξιμο του βιολιού του και την τεχνολογία εκτελεί κομμάτια από αγαπημένες σειρές ή παιχνίδια. Πραγματικά το απολαμβάνω. Σας παραθέτω δύο βίντεο του(Skyrim, Game of Thrones).

http://www.youtube.com/watch?v=1yydcG9woWA 

Αφού έβγαλα και σήμερα τη χολή μου η μπάμπω, πάω μια βόλτα να αλλάξω παραστάσεις και να γεμίσω το σκληρό μου με υλικό για σχολιασμό!