Ραντεβού το 2015, τι δύσκολο πράγμα..

 

Ραντεβού εν έτη 2015 και έχει καταντήσει πιο δύσκολο και από το να τερματίσεις στο κάστρο του Τακέσι.  Έχει μπει και στη ζωή μας η τεχνολογία τόσο έντονα που καταλύει κάθε διαπροσωπική ενδυνάμωση και κλάφτα Χαράλαμπε.  Συζητώντας λοιπόν με φίλη μου για τη ποιότητα των ραντεβού , πρότεινε να δοκιμάσω να βρω ραντεβού διαδικτυακά, συγκεκριμένα μου είπε ότι όλοι έτσι κάνουν. Γέλασα τόσο δυνατά που γύρισαν όλοι στη καφετέρια να με κοιτάξουν με απορία. Από την άλλη όμως σκέφτηκα ότι δεν θα ανοίξω το κουτί της Πανδώρας.  Εφόσον ζω στο 2015 ας συμπεριφερθώ και ανάλογα (When in Rome, do as the Romans do). Να δω τι χάνω ρε αδερφέ που δεν έχω βάλει ένα υπολογιστή στην ερωτική μου ζωή να μου δείχνει ποιος μου ταιριάζει…

 

Είχα εγκαταστήσει παλαιότερα το Tinder για να το σχολιάσω στο blog και μετά το διέγραψα, αλλά μπαίνοντας τώρα στο Play Store είδα τις εφαρμογές να έχουν πολλαπλασιαστεί.. Και όχι μόνο! Υπάρχουν εφαρμογές που σου δείχνουν σε χάρτη … σε ΧΑΡΤΗ στη γύρω περιοχή σου με μπλε ανθρωπάκια τους singles…. WTF?  Μου θύμισε λίγο X-men η φάση και περίμενα υπομονετικά να δω σε μια γωνίτσα τον Xavier .

 

Η εφαρμογή είναι η SinglesAroundMe (SAM).  Η οποία μάλιστα έχει και κατάλογο στο ραντεβοπροφίλ σου με πιασιάρικους τίτλους όπως hotlist, Who checked you out … Και άλλα τέτοια πετυχημένα που νομίζεις ότι τη λίστα την έφτιαξε πρωινάδικο ρε φίλε. 

Υπάρχουν λοιπόν πολλές τέτοιες εφαρμογές και άλλες τόσες όπως Matchmallows, το Grindr (που απευθύνεται σε ανθρώπους με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό), και πολλά πολλά ακόμα. Εν έτη 2015 λοιπόν το φλερτ έχει αλλάξει μορφή. Και είναι ξενερουά. Έχουμε γίνει όλοι τεμπέληδες και ψάχνουμε την εύκολη λύση. Οι δε που έχουν σχέση και ψάχνουν προφανώς για κάτι περιστασιακό δεν αλλάζουν ούτε τα στοιχεία τους. Μιας και το προφίλ μπαίνει από facebook. Είδα στο Tinder  κυρίως φώτο προφίλ με τη κοπέλα του, ο άλλος να έχει όνομα Γιάννης Μαρία και σκέφτηκα γιατί; Γιατί να το κάνουν αυτό; Θέλουν μια περιστασιακή σχέση ή απλά να δουν ότι περνάει η μπογιά τους ακόμα; Διαδικτυακή επιβεβαίωση θα έλεγα.

Έπειτα δεν μπορώ να φανταστώ πώς κάποιος θα μπορούσε να επενδύσει συναισθηματικά στο Διαδίκτυο. Σίγουρα υπάρχουν εξαιρέσεις όμως η εξαίρεση αποδεικνύει το κανόνα και ο κανόνας είναι ότι όλες αυτές είναι σεξοεφαρμογές. Εάν αυτό ψάχνεις με γεια σου με χαρά σου. Μην μου λες μετά όμως φαινόταν καλός γιατί; Γιατί θα σου απαντήσω ανάλογα.

Τι περιμένεις; Εδώ στο facebook που έχεις φίλους που σε ξέρουν από τότε που ήσουν με πάνες και προσπαθείς να δείξεις ένα καλύτερο, πιο λαμπερό, πιο ευτυχισμένο εαυτό. Δεν θα το κάνεις στον άγνωστο που μπορείς να είσαι όποιος θες; 

Ποιά η ουσία λοιπόν του Διαδικτυακού φλερτ; Πέρα από το να περάσεις την ώρα σου; Καμία. Είμαι λίγο old school σε αυτά τα θέματα παρόλο που μεγάλωσα με ταινίες τύπου You've Got Mail. Θέλω να γνωρίσω τον άλλο πρόσωπο με πρόσωπο, να δω την αμηχανία του όταν από άγχος θα πει παρόλες, το αμήχανο γέλιο, το τι σκέφτεται πραγματικά όχι να μου κρύβεται πίσω από ένα pc και πιθανά να του λένε τι να απαντήσει. Γιατί στη τελική το θέμα είναι ο άλλος να σε γουστάρει όπως ακριβώς είσαι. Δεν λέω ότι και εκεί θα δείξεις τελείως όλες τις πτυχές του εαυτού σου αλλά θα βγεις από το κύκλο ασφάλειάς σου. 

Οι γυναίκες λέτε ότι είμαστε πολύπλοκα όντα αλλά δε βλέπω κάτι τέτοιο. Αυτά που θέλουμε είναι απλά. Σίγουρα όλες ξενερώνουμε με το τύπο που σε κερνάει ένα ποτό και περιμένει να τον ακολουθήσεις στις τουαλέτες αλλά μπορείς να κάνεις κάτι πιο απλό και ιδίως όταν σε κοιτάμε όλο το βράδυ. Πλησίασε και συστήσου. Εάν είναι να γίνει θα γίνει. Καμία δεν θα σε προσβάλλει έτσι ακόμα και εάν είναι σκύλα.  Το να μου στείλεις πίσω από ένα υπολογιστή μήνυμα είναι σαν να κάνει κάποιος σεξ με κλειστά φώτα… όλοι είναι ίδιοι.(Πεσούσης νυκτός, πάσα γυνή Λαΐς εστί. Διογένης)

Είμαι εθισμένη με τον υπολογιστή το λέω και δεν ντρέπομαι. Τον χρησιμοποιώ όμως σαν πολυεργαλείο αυτό ακριβώς που προοριζόταν να γίνει. Όταν βγαίνω για καφέ θέλω να κοιτάω τους φίλους μου στα μάτια, μια περίοδο είχα κολλήσει και εγώ στο fb όπως όλοι και σήκωσα το κεφάλι μου κάποια στιγμή και είδα όλο τον κόσμο γύρω μου να είναι κολλημένος πάνω σε ένα κινητό. Δεν μου άρεσε, δεν μου άρεσα. 

Είναι ωραίος ο εικονικός κόσμος, εύκολος, αλλά εικονικός. Όσο πιο πολλές φώτο βλέπω στο fb και όσα πιο πολλά check in (δεν μιλάμε για ένα που θες να στείλεις μήνυμα κάπου, μιλάμε για πολλά στο ίδιο άτομο μέσα σε μια ώρα), τόσο σίγουρη είμαι ότι βαριούνται και περνάνε χάλια. Έχω άπειρες φώτο στο pc , έχω κάνει βιντεάκια, αλλά στο fb  έχω ελάχιστα… και αυτό είναι γιατί αγαπώ τους φίλους και την οικογένεια μου, περνάμε καλά , είμαι ευτυχισμένη και δεν έχω να αποδείξω σε κανένα τίποτα. 

Έτσι πιστεύω ότι είναι και με το διαδικτυακό ραντεβού. Το θέμα λοιπόν δεν είναι πότε θα βγεις ραντεβού αλλά το πώς. Προτιμώ να γνωρίσω κάποιον στο μετρό παρά στο Tinder, να μου μιλήσει στη δουλειά μου παρά στο Facebook, να τον γνωρίσω μόνη μου και να δω εάν ταιριάζουμε παρά να μου το πει κάποια εφαρμογή.  Θα πληγωθούμε και θα πληγώσουμε, θα ερωτευτούμε και όλα θα γίνουν στο παιχνίδι της ζωής.. είναι όμως τι επιλέγεις να κάνεις. Θες να κρυφτείς πίσω από ένα πληκτρολόγιο καλώς, αλλά δεν μου κάνεις , γιατί στη συνέχεια θα πρέπει να αντιμετωπίσεις την αλήθεια… και θα νιώσεις εκτεθειμένος.

Οι σχέσεις .. οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες και θέλουν δουλειά. Καλύτερα εξαρχής να δείξεις ποιος είσαι και όπου πάει παρά να ζεις σε μια φούσκα όπως το σημερινό χρηματιστήριο. Όλα θέλουν δουλειά υπομονή και αμοιβαίο κόπο. Μην με ρωτάτε πώς οι γονείς μας τα κατάφεραν.. δούλεψαν πάνω σε όλα, στον εαυτό τους , στο σύντροφό τους, στην οικογένεια τους. Δεν επέλεξαν την εύκολη λύση. 

…Ξέρεις κάτι; Κλείνω το κινητό και πάω για καφέ. Χωρίς να κοιτάξω χάρτες, απλά θα μπω στο μετρό και όπου με βγάλει.