Πέντε το πρωί.

Σαν νυχτερινός τύπος  ανθρώπου που είμαι , έχω πιάσει τον εαυτό μου να ξενυχτά πολλές φορές χωρίς ιδιαίτερο λόγο.. η αλήθεια είναι ότι λατρεύω τη νύχτα.. η ηρεμία του δρόμου, το δροσερό αεράκι, τα φώτα της έκφυλης πόλης.. Οι πιο όμορφοι περίπατοί μου έχουν γίνει στις πέντε το πρωί. Όμως και πουθενά να μην πάς, εκείνη την ώρα φτιάξε ένα καφέ και κάτσε στο μπαλκόνι σου. Θα δεις το πράσινο, θα ακούσεις το πρώτο δρομολόγιο του λεωφορείου, θα απολαύσεις τα επιτακτικά τιτιβίσματα των μικρών πουλιών που πεινασμένα αλυχτούν για τροφή, και εάν είσαι από τους προνομιούχους που μένουν ψηλά θα δεις το φλογισμένο λέοντα να ανατέλλει.

Πέντε το πρωί.. πανέμορφη ώρα, Ευτυχώς που υπάρχει και το καλοκαίρι για να την απολαύσουμε, είτε μόνοι είτε με παρέα.. είτε πίνοντας καφέ είτε κάνοντας μπάνιο στη θάλασσα..