Flash back στην πραγματικότητα.

Κάθομαι μπροστά στο πληκτρολόγιο με ανοιχτό το word και χιλιάδες σκέψεις, αμέτρητα συναισθήματα περνάνε από το μυαλό μου. Το κείμενο για ώρα ανύπαρκτο και δεν ξέρω πώς να  εκφραστώ. Γράφω και σβήνω επανειλημμένα. Μα καμιά λέξη καμία φράση δεν μου μοιάζει σωστή, πλήρης. Οι έννοιες χάνονται και μοιάζω να αμφιταλαντεύομαι στο πώς θα περιγράψω, πως θα δώσω μορφή στην εσωτερική φωνή μου. Θα κάνω μια ακόμη προσπάθεια..

Καμιά φορά στη ζωή μας  έρχεται η ώρα του απολογισμού. Νιώθεις ότι αλλάζεις, ότι μεγαλώνεις και στο μυαλό σου γίνετε άθελα ένα ρεζουμέ της πορείας σου.. σαν μια ταινία μικρού μήκους που εμπεριέχει τις πιο όμορφες και τις πιο άσχημες στιγμές. Από το μυαλό  καρέ καρέ  πρόσωπα σταθμός στη ζωή σου. Ενώ  προσπαθείς να υπολογίσεις το νούμερο των ανθρώπων που πέρασαν και το νούμερο αυτών που έμειναν. Τα λάθη τους, τα λάθη σου και το πώς ο κάθε άνθρωπος μοναδικά έπαιξε ρόλο στην διαμόρφωση αυτού που είσαι σήμερα. Πώς κατάφερες να γιατρέψεις τις πληγές από μια φιλία που δεν κράτησε, από έναν έρωτα που δεν αρκούσε, από παρέες που ο χρόνος τις λύγησε… Κανείς δεν βγαίνει αλώβητος. Μπορεί από την άλλη το να αποφεύγεις να τα βάλεις σε μια σειρά να αποτελεί μέρος  μιας ψευδαίσθησης, να δημιουργείς  ένα τείχος προστασίας, ένα προσωπικό firewall..  

Το εντυπωσιακό όλων είναι ότι μπορεί έναν άνθρωπο να μην μπορείς εύκολα να τον διώξεις από τη σκέψη σου, όμως η διαγραφή όλων των φωτογραφιών του να διαρκέσει μόλις μερικά λεπτά. Μπορεί χρόνια ολόκληρα να εξαφανιστούν με ένα delete. Γιατί αυτό να μην μπορεί να γίνει και μέσα μας; Ένα απλό delete..  Η απάντηση είναι πιο απλή ακόμη. Γιατί εάν δεν είχαμε τα βιώματα, τις αναμνήσεις, τα συναισθήματα δεν θα ήμασταν αυτοί που είμαστε σήμερα. Η διαγραφή είναι εύκολη, το να θυμάσαι είναι δύσκολο και να το παλεύεις κάθε μέρα. Η αλήθεια είναι ότι πέρα από φωτογραφίες δεν θα ήθελα να διαγράψω τίποτα άλλο. Δεν είναι ότι δεν έχω κάνει λάθη, ότι δεν έχω αδικήσει, ότι δεν έχω πληγώσει, ότι δεν μετανιώνω… όμως χωρίς όλα αυτά δεν θα γινόμουν ποτέ καλύτερος άνθρωπος. Δεν θα είχα καταφέρει να ωριμάσω, δεν θα είχα μάθει να εκτιμώ και δεν θα αντιμετώπιζα τις αποτυχίες μου. Οπότε κάντε τον απολογισμό σας και μάθετε από αυτόν. Κρίνετε τον εαυτό σας δίκαια και εντοπίστε τα λάθη σας.. όχι των άλλων. Εάν δεν σου αρέσει κάτι προσπάθησε να το διορθώσεις μην το διαγράψεις. 

 

Είμαι έτοιμη για την επανεκκίνησή μου. Εσείς;